| στερεός, -ά, -όν | adi. | erős, szilárd | |
| στερεόω | verb. | (meg)erősít | στερεόω, στερήσω, ἐστέρησα, ἐστέρηκα, ἐστερήθην, ἐστέρημαι |
| στερέω | verb. | 1. megfoszt vkitől vmitől, elrabol vkitől vmit 2. megfoszt vmitől | |
| στερέωμα, -´τος | nm. | szilárdság | στερέωμα, στερέωμα !, στερεώματος, στερεώματι, στερεώματα, στερεώματα, στερεωμάτων, στερεώμασιν |
| στερέωσις, -´εως mj? | nm. | | |
| στερίσκω | verb. | megfoszt vmit vkitől | |
| στέρνον mj? | | | |
| Στεφανᾶς, -ᾶ | nm.pers. | Sztefanász | Στεφανᾶς, Στεφανᾶν, Στεφανᾶ !, Στεφανᾷ |
| στεφάνη, -ης | nm. | 1. sisak karimája, sisak 2. fejdísz, koszorú, korona 3. széle vminek, szegély, határ, kerítés | |
| στεφανηφορέω mj? | verb. | | |
| Στέφανος, -´ου | nm.pers. | Szent István diakónus, az első keresztény mártír | Στέφανος, Στέφανον, Στεφάνου !, Στεφάνῳ ! |
| στέφανος, -´ου | nm. | koszorú | στέφανος !, στέφανον !, στεφάνου, στεφάνῳ, στέφανοι !, στεφάνους !, στεφάνων, στεφάνοις |
| στεφανόω | verb. | megkoszorúz, (megkoronáz) a győztesnek járó koszorúval | |
| στεφάνω | verb. | megkoronáz, a győztesek koszorújával díszíti | |
| στέφος, -ους | nm. | virágfüzér, koszorú | |
| στέφω | verb. | 1. körülrak 2. koronáz, koszorúz | |
| στηθοδεσμίς, -ίδος | nm. | mellszalag, melltartó | |
| στῆθος, -´ους | nm. | 1) mell, mellkas; 2) (átv.) kebel, érzelmi központ | στῆθος, στῆθος !, στήθους, στήθει, στήθη, στήθη !, στηθῶν, στήθεσιν |
| στηθύνιον | nm. | mell | |
| στήκω | verb. | (átv. is) megáll, szilárdan, mozdíthatatlanul | στήκω, 0, 0, 0, 0, 0 |
| στήλη, -ης | nm. | 1. kőoszlop, -tábla; falpillér, -támasz 2. sírkő 3. feliratos/győzelmi/fogadalmi oszlop; emlék-/szégyen-/törvényoszlop 4. átv. szerződés, egyezmény; törvény 5. határkő 6. céloszlop, forduló oszlop | |
| στηλογραφία, -ἡ | nm. | egy fajta zsoltár vagy ének (különböző zsoltárok címe, Héberből származik) | |
| στηλόω | verb. | (A) 1. emlékműként felállít 2. célpontnak állít 3. felállít, felrak (P) 1. helyet foglal 2. áll | |
| στήμων, -ονος | nm. | lánc (a függőleges szövőszékben); famunka II. cérna | |
| στῆρ, στῆτος | nm. | a στέαρ tömörítése; zsír | |
| στήριγμα, -ατος | nm. | 1. támogatás, segítség 2. alap | |
| στηριγμός, -οῦ | nm. | szilárdság | στηριγμός, στηριγμόν, στηριγμοῦ !, στηριγμῷ, στηριγμοί, στηριγμούς, στηριγμῶν, στηριγμοῖς |
| στηρίζω | verb. | (meg)erősít | στηρίζω, στηρίξω v. στηρίσω, ἐστήριξα v. ἐστήρισα, 0, ἐστηριχθην, ἐστήριγμαι |
| στιβάζω | verb. | rálép; ágyneműként kiterjesz (M) követi a nyomát, | |
| στιβαρός, -ά, -όν | adi. | erős, tömzsi, izmos | |
| στιβαρῶς | adv. | súlyosan | |
| στιβάς, -άδος | nm. | 1. szalmából, fűből, levélből készített ágy; 2. (ÚSz) összefogott zöld leveles ágcsomó, amivel integetni lehet; Hap. leg. Mk 11,8: στιβάδας (f.pl.acc) | στιβάς, στιβάδα, στιβάδος, στιβάδι, στιβάδες, στιβάδας !, στιβάδων, στιβάσιν |
| στίβι, -ιος | nm. | antimon (stíbium; órokban szemfestére használt fém por, vegykeée Sb, arzénhoz hasonlóan mérgező) | |
| στιβίζω mj? | verb. | | |
| στίγμα, -τος | nm. | jegy, bélyeg | στίγμα, στίγμα, στίγματος, στίγματι, στίγματα, στίγματα !, στιγμάτων, στίγμασιν |
| στιγμή, -ῆς | nm. | tört rész, pillanat | στιγμή, στιγμήν, στιγμῆς, στιγμῇ !, στιγμαί, στιγμάς, στιγμῶν, στιγμαῖς |
| στικτός, -ή, -όν | adi. | átszúrt, tetovált | |
| στιλβόω mj? | verb. | | |
| στίλβω | verb. | 1) ragyog, csillog, fényes lesz; 1a) ruha | |
| στίλβων mj? | | | |
| στίλβωσις, -´εως mj? | nm. | | |
| στιμίζω mj? | verb. | | |
| στιππύϊνος, -η, -ον, | adi. | lenvászon, lenkóc, lenrost | |
| στιππύον | nm. | góc (ua: στυππεῖον) | |
| στιχίζω mj? | verb. | | |
| στίχος, -ου | nm. | 1. sor, rend; csatasor 2. verssor, számsor | |
| στοά, -ᾶς | nm. | fedett oszlopcsarnok, ahol naptól és esőtől védetten lehetett járkálni, beszélgetni | στοά, στοάν, στοᾶς, στοᾷ !, στοαί, στοάς !, στοῶν, στοαῖς |
| στοιβάζω | verb. | halmoz | |
| στοιβή, -ῆς | nm. | seprű v. cserje bokor; halom (gabonáé) | |
| Στοϊκός v. Στωικός, -ή, -όν | adi. | sztoikus, a kitioni Zénón alapította filozófiai iskola követője; Στοϊκός írásmód: GNT28; Στωικός írásmód: GNT_WH; Hap. leg. Acs 17,18: Στωικῶν (m.pl.gen.) | |
| στοιχεῖα, -ων | nm. | alapelv(ek) | |
| στοιχείωσις, -´εως mj? | nm. | | |
| στοιχέω | verb. | 1) elsőnek lenni a sorban, a sorozat első tagja; 2) (átv.) következetesnek lenni; 3) (a mózesi Törvény) alapelvei szerint jár | |
| στοῖχος, -ὁ | nm. | sor növekvő sorozatban, sor, réteg, falszakasz | |
| στολή, -ῆς | nm. | ruha, köntös | στολή !, στολήν !, στολῆς, στολῇ, στολαί, στολάς !, στολῶν, στολαῖς ! |
| στολίζω | verb. | (A): beborít, öltöztet (vkit vmibe) (M): felöltözködik (P): fel van öltöztetve (vmivel), visel (vmit); teljesen fel van öltözve | |
| στολισμός | nm. | öltözet | |
| στολιστής mj? | | | |
| στόλος, -ου | nm. | hajóhad, flotta; felszerelés: kül. háborús célokra, szárazföldi hadjáratra; ált. utazás, hajóút | |
| στόμα, -τος | nm. | száj | στόμα !, στόμα !, στόματος !, στόματι !, στόματα, στόματα !, στομάτων !, στόμασιν |
| στόμαχος, -´ου | nm. | gyomor | στόμαχος, στόμαχον !, στομάχου, στομάχῳ, στόμαχοι, στομάχους, στομάχων, στομάχοις |
| στόμωμα mj? | | | |
| στοργή, -ῆς | nm. | szerelem, szeretet, vonzalom | |
| στόρνυμι | verb. | elterjed, szétterjed; szór, hint | |
| στοχάζω | verb. | céloz, lő vmire, tekintetbe vesz; átv. is: 1. szándékozik, célul tűz 2. el/-meg-/kitalál, sejt 3. kiválaszt 4. megfontol, megítél | |
| στοχαστής, -οῦ | nm. | jövendőmondó | |
| στραγγαλάομαι mj? | verb. | | |
| στραγγαλιά, -ᾶς | nm. | tőr, kelepce; hurok | |
| στραγγαλίς mj? | | | |
| στραγγαλόομαι mj? | verb. | | |
| στραγγαλώδης, -ης, -ες | adi. | csomós, csomózott; kanyargós, tekervényes | |
| στραγγίζω | verb. | kifolyat, kicsorgat | |
| στρατεία, -ς | nm. | hadakozás, harc | στρατεία, στρατείαν !, στρατείας !, στρατείᾳ, στρατείαι, στρατείας, στρατειῶν, στρατείαις |
| στράτευμα, -´τος | nm. | (had)sereg; seregcsoport; testőrség | στράτευμα !, στράτευμα, στρατεύματος !, στρατεύματι !, στρατεύματα !, στρατεύματα !, στρατευμάτων !, στρατεύμασιν ! |
| στρατεύω | verb. | 1) katonai küldetést irányít, háborúba, csatába vezeti a katonáit; 2) katonai szolgálatot teljesít; 3) parancsol | |
| στρατηγέω mj? | verb. | | |
| στρατήγημα mj? | | | |
| στρατηγία mj? | | | |
| στρατηγός, -οῦ | nm. | 1) parancsnok (templomőrségé); 2) bíró | στρατηγός !, στρατηγόν, στρατηγοῦ, στρατηγῷ, στρατηγοί !, στρατηγούς !, στρατηγῶν, στρατηγοῖς ! |
| στρατιά, -ᾶς | nm. | sereg | στρατιά, στρατιάν, στρατιᾶς !, στρατιᾷ !, στρατιαί, στρατιάς, στρατιῶν, στρατιαῖς |
| στρατιώτης, -ου | nm. | katona | στρατιώτης !, στρατιώτην !, στρατιώτου, στρατιώτῃ !, στρατιῶται !!, στρατιώτας !, στρατιωτῶν !!, στρατιώταις ! |
| στρατιώτις mj? | | | |
| στρατοκῆρυξ mj? | | | |
| στρατολογέω | verb. | 1) összegyűjt egy hadsereget, besorozza a katonákat | στρατολογέω, στρατολογήσω ?, στρατωλόγησα ?, στρατωλόγηκα ?, στρατωλογήθην ?, στρατωλόγημαι ? |
| στρατοπεδεία, -ας | nm. | tábor, táborhely | |
| στρατοπεδεύω | verb. | letáborozik, tábort üt | |
| στρατόπεδον, -´ου | nm. | 1) katonai tábor; 2) katonák táborban; egy hadsereg | στρατόπεδον, στρατόπεδον, στρατοπέδου, στρατοπέδῳ, στρατόπεδα, στρατόπεδα, στρατοπέδων !, στρατοπέδοις |
| στρατός mj? | | | |
| στρέβλη mj? | | | |
| στρεβλός, -ή | adi. | 1. görbe, csavart, ravasz, romlott 2. a homloka: összeráncolt, összehúzzott szemöldök | |
| στρεβλόω | verb. | csavar, fordít, átvitt értelemben csűri-csavarja, meghamisít | |
| στρεβλωτήριον mj? | | | |
| στρέμμα mj? | | | |
| στρεπτός, -ῆ, -οῦν | adi. | körülfont, sodrott, fonott | |
| στρέφω | verb. | 1. (A.) fordít vmerre; 2. visszavisz vmit; 3. (P.) körbefordul; hátrafordul, megfordul, az arcát az ellenkező irányba fordítja (vö. Jn 20,14); 3. (átv.) szív elfordul (vö. Acs 7,39); 4. (átv.) gondolkodásában, viselkedésében fordulatot hajt végre, megtér | στρέφω, στρέψω, ἔστρεψα, ἔστροφα, ἐστράφην, ἔστραμμαι (vö: BÚG 11.8.24) |
| στρηνιάω | verb. | bujának lenni, fényűzően élni | |
| στρῆνος, -´ους | nm. | dúskálás | στρῆνος, στρῆνος, στρήνους !, στρήνει, στρήνη, στρήνη, στρηνῶν, στρήνεσιν |
| στρίφνος, -ου | nm. | kemény vagy rágós hús | |
| στροβέω | verb. | eltérít, megzavar; aggaszt, csüggeszt | |
| στρογγύλον mj? | | | |
| στρογγύλος, -η, -ον | adi. | kerek, gömbölyű | |
| στρουθίον, -οῦ | nm. | veréb | στρουθίον, στρουθίον, στρουθιοῦ, στρουθιῷ, στρουθία, στρουθία !!, στρουθίων !!, στρουθιοῖς |